Umetokiko Minbizia
Deskribapen laburra:
Umetokiko minbizia, umetokiko minbizia izenez ere ezaguna, emakumezkoen ugaltze-aparatuko tumore ginekologikorik ohikoena da.HPV gaixotasunaren arrisku faktore garrantzitsuena da.Umetokiko minbizia saihestu daiteke ohiko baheketa eta txertoen bidez.Lepo-lepoko minbizi goiztiarra oso sendatzen da eta pronostikoa nahiko ona da.
Epidemiologia
OMEk 2018an jakinarazi zuen lepo-lepoko minbiziaren intzidentzia globala Wei-n 100.000 pertsonatik 13 inguru dela urtero, eta heriotza-tasa lepo-lepoko minbiziaren ondorioz hil ziren 100.000 pertsonetatik 7 ingurukoa dela.2018an, 569.000 lepo-lepoko minbiziaren kasu berri eta 311.000 heriotza inguru izan ziren, eta horietatik % 84 bitartekaritza azpigaratuetako herrialdeetan gertatu ziren.
Lepoko umetokiko minbiziaren erikortasuna eta hilkortasuna nabarmen murriztu dira azken 40 urteotan, osasun-hezkuntza, VPH-ren txertoa eta lepoko minbiziaren baheketa indartzearekin lotuta dagoena.
Gaixotasuna adin ertaineko emakumeengan da ohikoena (35-55 urte).Kasuen %20 65 urtetik gorakoak izaten dira eta gaztetan nahiko arraroak dira.
Lepoko minbiziaren diagnostiko metodoak:
1. Trápaga-lepoaren azterketa zitologikoa.
Metodo honek minbizi-lepo-lepoko lesioak eta minbizi goiztiarra detektatu ditzake, % 5 eta % 10eko tasa negatibo faltsu bat dagoelako, beraz, pazienteak aldizka aztertu behar dira.
2. Iodo proba.
Trápaga eta baginako epitelio squamous normalak glukogenoan aberatsak dira eta iodo-soluzioarekin marroi kolorez tinda daitezke, eta higadura zerbikala eta epitelio squamous anormala (hiperplasia atipikoa, in situ kartzinoma eta kartzinoma inbaditzailea barne) ez dira existitzen eta ez dira tindatuko.
3. Trápaga eta zerbikal-kanalaren biopsia.
Trápaga lohi-zitologia Ⅲ ~ Ⅳ gradua bada, baina zerbikalaren biopsia negatiboa bada, hainbat ehun hartu behar dira azterketa patologikorako.
4. Kolposkopia